เป็นสุภาษิตที่ใช้กล่าวถึงบุคคลที่ชอบผลัดผ่อนเวลาในการทำงานตลอดโดยมีข้ออ้างหรือข้อแก้ตัวเข้าข้างตัวเองตลอด
ปี้นั่นน่ะก่ะขี้วอกขี้จุ๊ วอกจะใดก็ฟังบ่ขึ้น = พี่นั้นแหละที่โกหก โกหกยังไงก็ฟังไม่ขึ้น
แตงล้าน = ม่ะแต๋งซั้ง ( ร้านที่ทำให้เครือแตงพันขึ้นไป ทางเหนือเรียกว่า ซั้ง )
ฟักทอง = บะฟักแก้ว /บะน้ำแก้ว/น้ำแก้ว
แต่งตัวด้วยเครื่องประดับ, ประดับประดา
คนมันจะฮัก ยะจ้ะใดมันกะตึ้งฮัก เจื่อฮาก่า. ตี่ชีวิตเฮาติดดิน ก่าเพราะเฮาบินบ่าได้ สุมาเต๊อะตี้เข้าไปวุ่นวายในชีวิตคุณนักเกินไป มันก่ะมีพ่องตี้น้อยใจ๋ แต่ใหญ่ละเลยบอกเค้าไปว่า บ่ะเป๋นหยัง ยังคงฮักตั๋ว เต้าวันแรกตี้คิดจะฮัก อุส่าส่งฮักไปสุดท้าย ได้ความเจ็บปวดปิ๊กมา ไม่ได้หุ่นดีเหมือนใคร
นางนันทวัน ศิริโภคพัฒน์ ผอ.การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานตรัง กล่าวว่า ตรัง นับเป็นจังหวัดของไทยที่ขึ้นชื่อในเรื่องของอาหารเช้า จนกลายเป็นวัฒนธรรมที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานแล้ว โดยเฉพาะหนึ่งในเมนูเด็ดที่เป็นที่รู้จักกันดีในเวลานี้อย่าง ติ่มซำ ที่มีหน้ามากมายหลากหลายชนิด แต่ที่เห็นจะแปลกมากกว่าที่อื่นใดนั่นก็คือ น้ำจิ้มที่ใช้ทานคู่กัน ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ประจำถิ่น
ททท.ตรัง ชวนลิ้มลองน้ำจิ้มติ่มซำ“กำเจือง” สูตรเด็ดเอกลักษณ์เมืองตรัง
ดำเหมือนเเหล็กหมก = ดำเหมือนเหล็กไหม้ไฟ
กำเจือง ซึ่ง “กำ” แปลว่า สีส้ม และ “เจือง” แปลว่า น้ำจิ้ม กำเมือง เดิมเรียกว่า ห่อยชิ้นเจือง ที่มีความหมายถึงซอสใหม่ หรือซอสสด โดยส้มเจือง จะทำมาจากมันเทศ ถั่วลิสงต้มสุก แล้วปรุงรสด้วยน้ำตาล น้ำส้ม เกลือ และนำไปโม่จนละเอียด ซึ่งในส่วนของขั้นตอนนี้ถือเป็นความลับอย่างยิ่ง และมีผู้รู้น้อยมาก
คำเมืองยังสามารถแบ่งออกเป็นสำเนียงล้านนาตะวันตก (ในจังหวัดเชียงใหม่, ลำพูน และแม่ฮ่องสอน) และสำเนียงล้านนาตะวันออก (ในจังหวัดเชียงราย, พะเยา, ลำปาง, อุตรดิตถ์, แพร่ และน่าน) ซึ่งจะมีความแตกต่างกันบ้าง คือ สำเนียงล้านนาตะวันออกส่วนใหญ่จะไม่พบสระเอือะ เอือ แต่จะใช้สระเอียะ เอียแทน (มีเสียงเอือะและเอือเพียงแต่คนต่างถิ่นฟังไม่ออกเอง เนื่องจากเสียงที่ออกมาจะเป็นเสียงนาสิกใกล้เคียงกับเอียะ เอีย)
กรรไกร = มีดยับ มีดแซม ทับพี = ป้าก ช้อน = จ๊อน ยาสูบ = ซีโย ผ้าเช็ดตัว = ผ้าตุ้ม ผ้าห่ม = ผ้าต๊วบ รองเท้าฟองน้ำ = แค็บ
หกล้ม, บ่ดีก๋าย หมายถึง ไม่ควรผ่าน ไปใกล้
คำศัพท์ภาษาเหนือ จากละคร กลิ่นกาสะลอง